hatırlamıyorum gülmeyi unuttuğum o köşeyi...
yerli yerinde değil ki yaşama sevincim,bilmem hangi hırsızın marifeti...
kimden miras kaldı ürkek bakışlar,titrek eller...
bir de şu yazmakla bitmeyen,kendini tazeleyen hüzünler...
kalemi yüreğe bastırdığım günden bu yana,kanar dururum şu beyaz sayfalara...
yüzümdeki sahte tebessümlere çevremdekiler kansa da,küfürlerin en ağırıdır aslında yüreği aklından küçük olanlara...
Kayıt Tarihi : 27.11.2015 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!