Sen beni sadece gülerken gördün.
Sahte bir tebessümdü dudaklarımdaki.
Titremesin diye sesim hiç konuşmadım.
Kara gözlüklerimse hüzün yüklü gözlerimin gereği.
”Ne de mutlusun” diyordun kırgın sesinle.
”Hiç mi izi kalmadı bu aşkın sende,
Anılarda mı acıtmıyor yüreğini,
Sahiden bu kadar kalpsizmisin.
”Konuşmadım hiç, konuşamadım ağlamamak için,
Tıkandı nefesim, yüreğim buruldu.
Çok şey vardı söylenecek.
Yada bitmiş, tükenmişti bütün sözler.
Anlamı da yoktu artık kelimelerin,
Yıpranmış, ezilen ama bitmeyen sevgide.
Yüzüm gülerken içten ağlamayı öğrenmişdim.
Gitmeni istiyorum dediğimde,
Aslında söylediğim kal-gitme idi.
Ama sadece ağzımdan çıkanları duyuyordun.
Yüreğimin sesi hiçbir zaman kulaklarına gelmedi.
Duymadın o sesi.
Belki de duymak istemedin.
Oysa bir kez derinden bakabilseydin gözlerme,
Duyabilseydin yüreğimin sesini,
Okuyabilseydin sahte tebessümün arkasını
Anlardın seni senden çok sevdiğimi.
Kayıt Tarihi : 22.11.2006 20:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gözem Başak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/22/sahte-tebessum.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)