Saat 02.30
Oda dört duvar
gece karanlık
ben Sahte Şair.
Satırlarca sen yazıp,
yaşlarca sen akıtıyorum.
Kırık aynam uğursuzluğumun
kanıtı gibi asılı duvarda.
Bakınca aynaya parçalanmış
yüzümdür gerçeklerin yansıması.
Böyle derbeder düşer mi insan diye sormayın?
Düşermiş
bende bilmezdim önceden.
Yukarıdan bakılınca acınacak
haldedir yerde yatan.
Bakarlar, acırlar
ama öylece bırakırlar.
Çocukken ne kolaydı herşey.
Farklıydı dünyanın rengi ve kokusu.
Bir karanlıkta canavarlardan korkardım
onlarsa artık aydınlıkta bile dolaşıyorlar.
Saat 02.43
Oda dört duvar
Gece karanlık
Ben Sahte Şair
Günlerdir yerde yatıyorum,
ama kaldırmıyorlar...
Kayıt Tarihi : 24.11.2004 10:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Funda Sağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/24/sahte-sair.jpg)
Saat 02.43
Oda dört duvar
Gece karanlık
Ben Sahte Şair
Günlerdir yerde yatıyorum,
ama kaldırmıyorlar...
Başlı başına özgün..:))
Tebrikler
Öner Kaçıran
TÜM YORUMLAR (1)