Ay değil, sana diyorum.
Bahçeyi aydınlatan şey,
Bu çiçekler.
Onlardan nefret ediyorum.
Nefret ettiğim kadar cinsel ilişkiden
Adamın ağzımı tıkayan ağzından
Felç eden bedeninden adamın
Ve hep ağızdan kaçan o çığlıktan,
Birleşmenin küçük düşürücü
Öncülü o böğürtüden.
Bu gece zihnimde
Tek bir seste kaynaşmış
Üst üste binen ve sonra eski benliklere,
Yorgun karşıtlıklara dönen
O soruyu ve takip eden cevabı
Duyuyorum. Görüyor musun?
Aptal yerine konduk.
Ve pencereden içeriye
Sahte Portakal’ın kokusu doluyor.
Nasıl huzur bulabilirim?
Nasıl mutlu olabilirim ben
Dünyada hala
O koku varken?
Louise GLUCK
Çeviri: Osman Tuğlu
Kayıt Tarihi : 30.3.2022 12:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
