Sahte Mutluluk Şiiri - Sıdıka Emek

Ne sanıyorsun yani
Çok mu mutluyum ben?
Sadece kendimi süslüyorum
Söylenenleri duymazlıktan,
Görmezlikten geliyorum.
Gülüyorum, eğleniyorum
Kim bilir ki içimi?
Kim bilir ki uyuyor gibi yaptığım
Ve;
Uyumadan çıktığım sabahları..!
Kim bilir sevdiğim?
Yağan yağmuru seyrederken,
Keşke doğmasaydım dediğim günleri..!
Siz hiç ağlarken güldünüz mü?
Asık suratınızın yerine
Küçük tebessüm bıraktığınız oldu mu?
Siz hiç kırılmış kalbinizi,
Kırılmamış gibi eğlenmeye bıraktınız mı?
Ben bıraktım işte...!
Aslında benim içim kan ağlıyor
Neden mi?
Bana sırtını döndün
Başkalarına yar oldun
Nasıl dayanabilirdim ki bu acıya
Ama ben sustum..!
Dayandım bütün acılara, katlandım.
Sadece;
Kimseyi üzmemek için,
SAHTE MUTLULUĞU OYNADIM...