Vahşiler dedik,
Birbirini günde bir öğün yiyerek
Yaşayan hayvanlara..
Soykırım olmadı oysa hiç,
Taa ki girinceye kadar insanlar
Şehirlerle, ormanlara.
Geldik ikibinli yıllara,
Ne orman kaldı dünya da,
Ne de vahşet doydu kana,
Yalçın der ki insanlığa:
Ner kıyılsın ormanlara,
Ne kıyılsın hayvanlara,
Ne kıysın insan insana.
Ölüm emri bırakalım,
Kalsın yalnız Yaradana.
Dostlar Mevlana'yı bilsek,
Hazretten bir öğüt alsak,
Vallahi de billahi de,
İnsan kıymaz tek bir can'a...
25.Nisan.2003
Yalçın ÖnerKayıt Tarihi : 5.3.2007 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Irak'da gitti özgürlük palavrası adına, Amerikalıların kanlı zenginlik sofrasına...
TÜM YORUMLAR (2)