Seninle şafağıma yalancı bir tan düştü
Batırdın güneşimi içime zindan düştü
Baştan başa yarasalar işgal etti ülkemi
Tertemiz tarihime simsiyah katran düştü
Putlar sardı her yanı halkım isyana düştü
Anaların gözyaşı döküldü kana düştü
Bir nemrut fırtınası esti üzerimizden
Ibrahim baltasını kuşanmak bana düştü
Karunlara mal ve mülk bana da zulüm düştü
Bel’ama makam mevki mazluma ölüm düştü
İşgal ordularna Musa gibi direndim
İdam sehpalarında elimden gülüm düştü
Zulmün işgencen baskın tutmadı boşa düştü
Davanı sahiplenmek üç beş serhoşa düştü
Bu millet neler çekti kurtarıcılarından
Gayretin boşa çıktı yolun yokuşa düştü
Viyana,08.10.1983
Arif AltunbaşKayıt Tarihi : 29.6.2001 22:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!