Ölüm gibi geliyor aşk.
Sonrası ilkbahar.
Ve hicran gözlerim ağlar.
Zülümdür adın yar.
Yaz gelir yüreğim donar.
Zemheri bedenim ayaz.
Üzülme, üzülmem sana.
Dört duvar her taraf kara.
Ağlar sanırım kendimi (oysa)
Göz yaşlarım gülerek akar.
Bu ne biçim adam.
Bu ne biçim sevda.
Bu ne biçim insan.
Bu ne biçim vicdan.
Bumudur kural bu oyun yalan.
Bumu seven yar hani adaklar.
Güzellik ölüm, ölümdür anla.
Bu kadın şeytan sahte ilkbahar.
Bu dünya yalan bu dünya yalan.
Geride kalan bir avuç toprak.
Ağlama anam görecek gün var.
Sevdam kuşlara benden armağan.
Kayıt Tarihi : 10.8.2006 16:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bunu şarkı sözü niteliğinde yazdım bence güzel ama sizin görüşleriniz benim için çok önemli...............
![Mehmet Raşit Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/10/sahte-ilkbahar.jpg)
Aşk ta eteş-i kor var,
sevene her mevsim bahar.
Kutalarım.
Selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)