Sahte Gülüş Şiiri - Muhammed Türe

Ne elem ki acı saklı özü sahte gülüşümde
Bir acayip yaşamak var yüzü mahzun ölüşümde
Soruyorsun dolunaydan nasıl olsun ki şu mehtâb
Kader ağlar keder ağlar ayı her bir bölüşümde

Gecelerdir seranatlar delirip de saçağında
Saçıverdi yarı bir pencerenin loş kucağında
Sana hasretle gelirken yüreğimden beri efkâr
Karalar bağladı şemsim uzayın kaç bucağında

Delir artık ne gerekdir usun olsa baş ucunda
Akıl almaz sorular var meziyetsiz sorucunda
Sonu gelmez seyahatler yerin altında biter de
Şu delikler kapanır mı acaba pis papucunda

Be hey aşık diliyorsun da onun aşkını her dem
Neden arzu edemezsin ki Hüdâ aşkını mâdem
Acısız sevmeyi mümkün kılan aşktır onun aşkı
İki sevda arasında gider âdem gelir âdem

Seviyorsan iki pâyin sana uymaz ki bu yollar
Yolun üstünde dikenler bilemem kaç kişi mıhlar
Ama sabret ki harâb olsun önünde bu melânet
Yıkılır belki sabırla şatafatlı koca surlar

Hilmî

Vezin: feilâtün/ feilâtün/ feilâtün/feilâtün