Sahte Dünya Şiiri - Nurettin Sevim

Güven mahkemelik, dürüstlük mahpus,
Gerçek yüzü başka, maske üstteki,
Sahtekârlık olmuş yaşam gereği.
Yalanlar süslenmiş, gerçek nerde ki?

Bir menfaat varsa selam verirler.
Yoksa ne haldesin, bakmaz yüzüne.
Sahtecilik sarmış dört bir yanımız,
Ne zaman dönecek millet özüne?

Seni kandırırlar gerçek başkadır.
Allayıp, pullayıp boyar gözünü.
Ama içi çürük, ruhu eksiktir.
Sahte dost, sahte söz yakar özünü.

Sözleri süslüdür, özü hep bozuk.
Yüzü güler iken, kinle doludur,
Gerçeği ararken her taraf sahte.
Sahte bir dünyada doğru yorulur.