Her merhaba diyeni, dost sananlar yanılır!
Ne yazık ki şu günde, bunlar çokça anılır.
Seçmek için dostunu, al eline kıstası!
Vur miheng-i şer’i ye, tefrik eyle en hası!
Bak meal-i sözüne, altın mıdır, bakır mı?
Vur mizan-ı kitaba, gör âli mi, hakir mi?
Edille’ye uygunsa, haktır femden dökülen
Yoktur lafın değeri; dost değilse hak ilen.
Nakzederse hal, kali; hiç güvenme o zata!
Gerçek bir dost olamaz; imza atan tezat’a.
Kavle uygun değilse, şayet, durum, mahiyet;
Bil ki makbul kul değil, böyle tuhaf şahsiyet!
Sokar ise devreye; sık, sık, gurur, kibir’i;
Bilmiyordur gerçekten; o, hakiki kebir’i.
Mevzu, bahis olunca; Hak, hakikat, Şeriat;
Bak dostunun ağzına, nice onda tarifat?
Sakınmazsa dudağı; söylemekten doğruyu;
Uygun Kitap, Sünnete; muhatabın o, huyu.
Et taharri ve tetkik; öğren gerçek kastını!
Seçme sahte olandan, ey kardeşim dostunu!
Cihat ŞAHİN
02.11.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 2.11.2010 14:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)