Sahte Cennet Şiiri - Seray Kuru

Şeytanın çalışma masasıdır ya boş bir beyin;
Hele birde rahat bir KAFA bulmuşsa İŞLEYEBİLECEK kendine,
Yayılır yayılabildiğince; Değmeyin artık onun SINIRSIZ keyfine,
Elinde,EMRİNDE oyuncak KUKLA gibi oynar durur SENİNLE,
Ne çok AKIL OYUNLARI yaratır; bıkıp usanmadan; ZİHNİNDE,

Sen çok akıllı geçinsen de,fark etmeden yaparsın o ne isterse,
Beynindeki her hücreye yerleşir; KİBİR,EGO eşliğinde sessizce,
Zihninde güzel düşünceler; yüreğinde verecek SEVGİ kalmaz.
Kin,nefret,korku,kötülük,vesveseyle doldurur içini; ince ince,
Kötü DUYGULARI işler durur; yüreğine,beynine,tüm benliğine.

Sefahat alemlerine salar BEDENİNİ; sahte cennetler kurar nefsine,
Elindeki malın,mülkünle SALTANAT kurdum sanırsın; sen de kendince,
Çalar istediğin her telden yeterki; sen rüyandan uyanma diye,
Bilir; Sen uyanınca bitecektir senin ZİHNİNDE sürdüğü SEFASI,
Kaptırmak istemez elbette; SEVGİYE,İYİLİĞE,GÜZELLİĞE,SENİ de.

Efsunlandığın; YALANCI CENNET içinde yaşarsın adeta bir rüya aleminde,
Artık onu def edecek gücün de kalmamıştır; zapt edilmiş BEYNİN de,
Sevgiden beslenen hiç duygun da; kalmamıştır zavallı yüreğinde......
Şeytana uymuş ise aklın; dönmesi zordur artık; unuttuğun geçmişine,
SEVGİYE dair bir iz kalmayan SENDE; gerçeği artık görme diye...
Seni yaşatır; nefsini kandırır, kendi ELLERİNLE KURDUĞUN;
SAHTE CENNETİNDE.....