Sahte Baharlar Şiiri - Fevziye İldeniz

İnsan bir mevsimde göçmez, vadesi gelmezse,
Vakit gelmiş olsa, ne bir gün önce, ne bir gün sonraya kalır.
Yaralı kalbinde bir nebze olsun şevkat kaldı mı?
Göz açıp kapayıncaya kadar geçen bir günlük ömrüne sor neden? ...

Bu koca masal bir günde yazılmadı, durduk yere,
Bir mevsime nasıl sığar bu koskoca yalan, bir düşün,
Acı içinde komik siyah beyaz bir filmdi yaşananlar,
Körü körüne inandın,dağlar kadar büyük onca sahtekarlığa...

Hiç mi şüphe duymadın, sahte oyunlardan onca sene,
Unutmayacağım, yüzüme tokat gibi vurulan haksızlıkları,
Kin dolu öfkeyle, yanlış aktarılan sözler hep dilinde,
İnanma dostum, sahte bahar bu yaşattıkları...

Tutkundum onuruna, yıllar nasıl değişti, aldanmışım duruşuna,
Madem bu kadar kötüydüm neden her mevsim yanımdaydın?
Hiç mi bahar yaşatmadım? Kup kuru bir ağaç gölgesinde mi bıraktım?
Sen beni sahte baharlar için yalnız bu mevsim kırmadın...

fevziye ildeniz
01.11.2009