Yalan gülümsemelerimle etrafımdaki herkesi kandırıyorum. Varoluşumun anlamını sorguladığım bu labirentte kendimi sürekli kaybediyorum. Ellerimle yazdığım bir senaryo da hem oyuncu hem seyirci gibiyim. Anlamıyorsun, gerçek benliğime, içimdeki huzura kavuşmak için bu sahte kimlikten kurtulmam gerekiyor fakat içimdeki çığlıklar, sessizliğin duvarlarına çarparak geri dönüyor. Gözlerimden gözlerine yansımalar sahte fakat gözlerimiz buluştuğunda, aramızda bir bağ kurduğumuzu sanıyorsun.
Ah be güzelim anlamıyorsun! anlamıyorsun içimde bu çelişkiye, yüzümde bu sahte gülümsemeye rağmen aramızda kurulduğunu düşündüğün bağ, aslında benim en büyük yalanım... İçimdeki sakladığım acıları göz ardı ediyorsun…
(Ahsar Zerefşan /Denemeler – Temmuz 2024)
Ahsar ZerefşanKayıt Tarihi : 4.8.2024 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!