Sahte Aşk Şiiri - Hüseyin Hakan

Soğuk bir kandil karanlığındaydı şikâyetim
Umutsuzluğa umut eken aşklara,
Ayrılıklara tavaf eden sevdalara inat.
Basit olan masallarla dolmuş sayfalar.
Verilen onca söze çakılan bir kor gibi.
Her şeye ve bir iki damla gözyaşına rağmen.
Eksik olan neydi veya eksik olan kimdi?
Bende var olan sen mi? Sende olamayan ben mi?
Yanlış olan neydi?
Benim sana kattıklarım mı? Senin bana yaptıkların mı?
Zor olan bırakıp gitmek olmadı,
Sana göre zor olan, kalıp sevmekti.
Aşklar kâğıda benzemiş insan zihninde
Beyaz görünen, karalanan ve yırtılıp atılan.
Duygular sönük alevi andırır olmuş insan kalbinde
Işık saçan, söndürülen, savrulan ve satılan.
Aşk kervanında satışa sunulmuş umut sözleri.
Değeri hiçe çıkarılmış kopya kalplerin.
Çöl kumları gibi suya hasret kalmış yürekler,
Eklentiler beklentilerini kesmiş yeni bir sevgiden.
Ve avuçlar göğe durmuş rahmet yakarışında.
Gözler korku saçmakta ufkunda gizlenen güneşe.
Esmez olmuş rüzgâr,
Yağmaz olmuş kir kaplı umurlara yağmur.
Tek damla su değerindeyken gözyaşlarım.
Tabutlara konulmuş yeni aşklar.
Gömülür olmuş yarın için tasarlanan planlar.
Şimdi tozpembe yalanlar iklimindeyiz.
Tozu giden, pembesi solan
Sadece yalanı kalan.
Ve şimdi sözler çıkmamakta dudaktan,
Kulaklar duymamakta, gözler ferinden firak.
Sevgi açlığı bastı bedenleri, bedenler sevgiye aç.
İnanç inancından bıkkın,
İnanç son kurşunla intiharda.
Mutluluk, ayrılık sahilinde yalın ayak dolanmakta.
Gece karanlığından korkar olmuş karabasanlar.
Ve gündüz güneşinden gizlenir yüzüm,
Dalından son yaprağı da savurdu güzüm.
Sormakla yetindiğim bu karanlık gecemde,
Kasvetli odamda hasretli dakikalar ritmindeyim.
Kalemim seni bulana dek sevgi sözlerine art niyet,
Yazdıklarım ikinci tekil şahısa dilsiz bir şikayet…