Dışın pür asâlet dolu
Davranışın bir hoş senin.
İçerini bilmem ama
Gönül kafesin boş senin.
Kendin konuş kendin dinle
Fermanımı yaz elinle
Çaldın hep sazın, telinle
Söylediğin nahoş senin.
Herkes güneş olmak ister
Sen ise geceden beter
Artık çektirdiğin yeter
Ümit ışığın loş senin.
Aşkın iflah etmez beni
Nasıl anlamadım seni
Yolunda ölen bu canı
Kefenle, götür, koş senin.
(19.09.1996 Kırıkkale)
Kayıt Tarihi : 12.10.2017 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kırıkkale'de yazıldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!