Bir gecenin daha karanlık teninde kayboluyorum
Ve ulaşılmazım ve ulaşamaz
Anlamını yitirmeye başlarken heveslendiğim yarınlar
Uzaklaşıyorum tüm uydurmacalardan
Parlamak zorunda mıyım tüm bu karanlığa rağmen.
Ben yıldız değilim ama onlardan güzel kayıyorum bazen.
Sahte kişilikler görüyorken rağbet.
Sahte olan tek şey dostlarım...
Gel de sabret.
Kayıt Tarihi : 8.8.2024 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kazıklardan sonra yazdığım bi şiir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!