Sahte Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Ne vakit uzanıversem serin gölgelere
Kaynar,ılık bir akşam gibi alnımda mazi!
Takınıp kanatları karışsam serçelere
Bilmem bulurmuyum şu giden yıllarda sizi?

Mateme çalar rengi hazanda yaprakların
Tutuşu elinin döküverir zilletimi
Vur gizini ruhuma peydahkar sokakların
Uzanıver ötelerden durdur saatimi!

Ay dökülürken usulca semadan gamzene
Görülür binbir aksi gözlerinde hicranın
Yaralı bir kuş gibisin,elimde bir lerze
Kurtulmak için çırpınır,yorgun kanatların..

Ve uyanır ahenk,katran rengi uykusundan
Omuzlarda yükselir tütsü kokan geceler
Uçar gider kuşlar ve anne yavrusundan
Çözülür iplik iplik en zor bilmeceler..

25 Şubat 2015