sunağa damlayan ilk kan gibi hançerden
kalbin kuytusunda hep durur
o ilk sözler ki ayrılık borusundan üflenen.
toprakta değil artık kazdığımız geçmiş
bildik rüzgârın çapasıyla incinen
taşıl derisinde senelerce saklanandı
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta