sunağa damlayan ilk kan gibi hançerden
kalbin kuytusunda hep durur
o ilk sözler ki ayrılık borusundan üflenen.
toprakta değil artık kazdığımız geçmiş
bildik rüzgârın çapasıyla incinen
taşıl derisinde senelerce saklanandı
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
