SAHTE
Bir karanlık agoraya savrulmuşuz
Bizi buralara salanlar,
Biz değiliz.
Ellerimiz yumuk
Gözlerimiz kör
Beynimizde yabancı kimlikler sahip çıktığımız
Bizi buraya salanlar kim
Her yanımızda görünmez kuşaklar
Bir kuklanın ince belirsiz ipleriyle
Bağlanmışız
Saraylı hülyalara teslim dört yanımız
Neden kabullendik her şeyi
Neden koparamadık
bağlandığımız ipleri
Yankısını hapsettik neden
Yüreğimizde haykıran sesi
Kuyular kör kuyular sağır
Kuyularda uzun uykular gibi ağır kanlı kalışımız
Hepsi bizim suçumuz
Bizi buradan kim çıkaracak
Kime uzanacak inancımız
Kimin elinden tutacağız
Kalacak mıyız yoksa
Mezardaki ölüler gibi dilsiz
Bizi buralardan çıkaracak olan
Kendi cılız kollarımız
Sorular sormayı unuttuk hayata
Kendimizi sınamaktan korktuk
İnanmadığımız tanrılara
Her an yeni kurbanlar sunduk
Kurban verilen benliğimizdir
Sunaklarda boğulan kimliğimiz
Ve biliyorsunuz ki hepiniz
Bizi kurtaracak olan
Yine biziz
Zaman kayan topraklar gibi örtüyor
Kırık ellerimizi
Çürümeye duruyor beyinler
Zaman
Alınacak ne varsa süzerek usarenizi
Oyuyor yüreğinizi iki yanı keskin bir kama gibi
Sesiniz boğazlanmış
Topraktan bir sis ile kaplanmışsınız
Çıkarın topraktan ellerinizi
Koca bir kayın gibi
Önce suratlarınıza çarpsın dallarınız
Belki böylece anlarsınız
Sizi kurtaracak olan
Kendi kollarınız.
Kayıt Tarihi : 17.9.2004 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!