Sahte Şiiri - Emre Bardakcı

Bir zamanlar yine unutmaya çalışmıştım seni,
Duyan gözleri, gören kalpleri,
En başta da kendimi…
Sonra bir ay ışığı vurmuştu yüzüme,
Aklımı, fikrimi götürmüştü tüm benliğimi…
Bir ara bi baktım yağan yağmurdaydın,
Kokun ellerin, kısacası o kendim…
Tekrar baktığımdaysa yine gitmiştin,
Yine bitmiştim…
Ayrılık sendin, sense aslında bendim…

Ve anlamıştım senin her gelmenin bir gitmek olacağını,
Benimse her nefes alışımın bir eziyet! …

En sonunda son kez bir ay ışığı daha vurdu yüzüme,
Anladım…
Ay ışığı sendin,
Işığı bendim…
Ay sahteydi, Ay sendin