Evde yalnız kaldığım zamanlar en çokta tek başınalıktan korkarım,
Duvarları dile getirir
Seni konuşuruz,
Sigara veririm loş ışıklı lambaya,
Kendine gelir,
Televizyondakiler beni seyreder
Oldukça şaşkın herkes,
Koltuklar üzerime uzanır,
Uyku bana kafa göz dalar,
Boş kadehlere dolarım
Şarap beni içer,
Düşüncem beni düşünür,
Ben aklımda değilim...
Öyle işte..
Bir sorunum yok çok şükür,
Sensizlik adamı aptal yapıyor,
Hepsi bu..
Kayıt Tarihi : 26.11.2011 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kişilik Sendromu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!