Sesimi;
kalbimin çağrısına kapadım
tehirli ve tehlikeli idi görünemeyen zamanlar
yine çığırtkanlar çıkardı çığrından aşkı
Gözler kör
çığlıklar atılıyor rehber olabilecek fısıltılara
kulak kabartılarına karıştı
benlik yordamına zan altındaki klavuz
önyargı ile
oyalanıp duruyor insan
zaman kendini çoktan aştı
Atın izleri var Üsküdar'da
Bu uykusuzluğun şahsına münhasıran..
Halil KıvrıkKayıt Tarihi : 4.3.2011 00:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Kıvrık](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/04/sahsina-munhasiran.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!