Beni gecenin karanlığında ki en solgun yıldız bil çünkü ahlâkı bozucu hareketle parlayamam, Denizden özenle alınıp seçilmiş taş bilme denk gelmiştir hatıra kalsın dediğin taş bil;
Kurutulmuş yaprak, güvercinin kanadı, üzümün büyümesine engel ot, yaza yaza biten kalem bil...
Ateşin parlaklığı değil yakıcılığıyla beni hatırla
Hatırla ki her yandığın da git benden!
Senin gözyaşını akıtan ben, ben değilim..
O, bu, şu oldum seni üzdüm
Gerçi ben seni üzmem taptığım.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta