Beni gecenin karanlığında ki en solgun yıldız bil çünkü ahlâkı bozucu hareketle parlayamam, Denizden özenle alınıp seçilmiş taş bilme denk gelmiştir hatıra kalsın dediğin taş bil;
Kurutulmuş yaprak, güvercinin kanadı, üzümün büyümesine engel ot, yaza yaza biten kalem bil...
Ateşin parlaklığı değil yakıcılığıyla beni hatırla
Hatırla ki her yandığın da git benden!
Senin gözyaşını akıtan ben, ben değilim..
O, bu, şu oldum seni üzdüm
Gerçi ben seni üzmem taptığım.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta