Beni gecenin karanlığında ki en solgun yıldız bil çünkü ahlâkı bozucu hareketle parlayamam, Denizden özenle alınıp seçilmiş taş bilme denk gelmiştir hatıra kalsın dediğin taş bil;
Kurutulmuş yaprak, güvercinin kanadı, üzümün büyümesine engel ot, yaza yaza biten kalem bil...
Ateşin parlaklığı değil yakıcılığıyla beni hatırla
Hatırla ki her yandığın da git benden!
Senin gözyaşını akıtan ben, ben değilim..
O, bu, şu oldum seni üzdüm
Gerçi ben seni üzmem taptığım.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta