Beni gecenin karanlığında ki en solgun yıldız bil çünkü ahlâkı bozucu hareketle parlayamam, Denizden özenle alınıp seçilmiş taş bilme denk gelmiştir hatıra kalsın dediğin taş bil;
Kurutulmuş yaprak, güvercinin kanadı, üzümün büyümesine engel ot, yaza yaza biten kalem bil...
Ateşin parlaklığı değil yakıcılığıyla beni hatırla
Hatırla ki her yandığın da git benden!
Senin gözyaşını akıtan ben, ben değilim..
O, bu, şu oldum seni üzdüm
Gerçi ben seni üzmem taptığım.
Kayıt Tarihi : 18.8.2018 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çok arayıp geç bulunan, çember için de yaşanan aşktı bizimkisi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!