Şahsenem Şiiri - Mehmet Postallı

Nasıl güleyim ki, dert dizi dizi
Gül demekle gülünmüyor Şahsenem
Yara geçse bile, kalıyor izi
Aşk yarası silinmiyor Şahsenem

Gönül derdi benzemiyor oyuna
Yürü selvi boylum bakam boyuna
Sevda ateşiyle koyun koyuna;
Yaşamadan bilinmiyor Şahsenem

Ben de sanırdım ki seven, sevilir
Karşılıksız sevgi biter, eksilir
Ne bir ilâcı var, ne tabip bilir
Aşka çare bulunmuyor Şahsenem

Bilmediğim bir hâl oluyor bana
Bir türlü sığmıyor akla, izana
Aşk gemisi yanaşmıyor limana
Deryalara dalınmıyor Şahsenem

Kesildi soluğum, titriyor elim
Konuşmak isterim, tutulur dilim
Tek başıma yürüyemem bir milim
Gel demeden gelinmiyor Şahsenem

Gözlerimden çağlar iki şelâle
Yüreğimin koru ermez zevale
Şu gönül dediğin ne muhkem kale
Kol gücüyle alınmıyor Şahsenem

2009