Şahselen Şiiri - Zeki Çelik

Bir esmer görünce merak edince,
Kiracı olarak eve girince,
Kapıyı çalınca selam verince,
Elimi öpüyor kimdir bu gelen.

Memnunmusunuz siz diye sorunca,
Musluğu gösterdi ora varınca,
Halhatır anlatıp kafa yorunca,
Tesettür içinde o idi gülen.

Konuşma şivesi sanki yabancı,
Derine dalınca oluştu sancı,
Diyarbakır kızı olmaz yalancı,
Artıyı eksiyi var idi bilen.

Kocası orada askerlik yapmış,
Teskere alırken mevlüt'ü kapmış,
Isparta yolunu gönüllü tutmuş,
Şahselen'miş bizim camları silen.

Zeki'nin davranış gitti hoşuna,
İkiside toydur baktım yaşına,
Talih kuşu konmuş sanki başına,
Mutlu bir hayatı sürer Şahselen.

5-9-2009