Lisse öğrencisi.
Sen, gönlümün şafağıydın,
Beni karanlıklarımın içinden çekip alan.
Seni sevmek, kendimi yakan bir cesaretti,
Ve ben, ateşe yürümekten korkmadım.
Söyledim...
Sen beni hiçbir zaman sevmeyeceksin,
Kalbinin kapılarını bana asla açmayacaksın,
Karanlık geceler kadar derin o gözlerin,
Beni hiç görmeyecek... Biliyorum.
Ama bu kalp,
Aylardan Ocak, herkesin umutla baktığı,
Yeni bir yıl, yeni bir yol, tertemiz bir sayfa.
Ama benim içimde o zifiri karanlık,
Bir bekleyiş var; sessiz, derin, uzun bir ayaz.
Kimilerinin mutlu yeni dilekleri var,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!