Sahra Şiiri - Birol Kasar

Sevgilim, kızım, bir tanem
Uçsuz bucaksız Sahra’m
Sana zamanın da ötesinden sesleniyorum.

Bu dünyada henüz bir varlığın olmasa da
Kulağımda baba deyişini duyabiliyorum
Hasretin volkan olup içimi kavurduğunda
Gönlüme su serpen hayalinle konuşabiliyorum.

Kimbilir aşk ile yazılan bu mısraları
Boynuma sarılıp da ne zaman okuyacaksın.
Bu derdin bu hüznün ve bu ismin kaynağı
Neden Sahra diye ne zaman soracaksın.

Yıllar önce bir başkası Sahra isminde
Meğerse bana hep anneni anlatırmış.
Senin de benim de annenin de kaderi
Sahra isminde çok önceden yazılıymış.

Sahi annen bu hikayenin neresinde kızım
Sen de merak ediyorsun değil mi anneni
Hani sana o güzelliğini cömertçe vereni
Annen bu hikayenin bizzat kendisi kızım.
Yıllar geçtikçe sen de tıpkı annen gibi
Dünyanın en güzel şeyi olacaksın canım kızım.