Sahneler Şiiri - Elif Balakçı

Sahne 1:mutlusundur şimdilik
Fark etmeden büyürsün poliyanna tarzında.

Sahne 2:yalancı zamanlara tutsaksındır;
O vakitler bile güzel gelecektir sonra.

Sahne 3:düşe kalka büyümektedir sorunların.
Sen asi gençliğe sığınıp aldırmasan da.

Sahne 4:vurulursun kader bilinmezi tarafından
Yaraları sarmaktır amacın sadece.

Sahne 5:yalnızlık denen kavramla tanışırsın
Hep seninle olduğunu öğrenirsin sonra.

Sahne 6:çıkmaz sokağa girer kaderin
Kapılar kapanır yüzüne dost edasında kalleşce.

Sahne 7:vurgunlara alışır benliğin
Ha bir eksik ha bir fazla demektesindir artık

Sahne 8:geçmişine özlemdir tek bildiğin
Kırılır inancın insanlara çekim gücün azalır sorunlarına

Sahne 9:huzurdur tek dilediğin ve beklentin
Eklersin elde ettiklerine kaybettiklerini sıfır a sıfır elde var sıfır.

Sahneler devam etmekte mutluluğun uzağında
Sahneler devam etmekte huzursuzluğun koynunda.
Sahneler devam etmekte ben isyan etsem de.
Daha ne kadar devam eder bilinmez bu zehir tadı; yalnızlık adı.
Ne kadar devam eder bu hırçın esinti bilemem