Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Anlayana...Kâfidir bunca izah. Kutluyorum Değerli Hanımefendi.
Hayat sahnesine geldik gideceğiz. Başlangıç nasıl elimizde değilse, son da bizim bilgimiz dışında gelecek.
Bize düşen var oldukça o sahnede, iyilik ve güzelliklerle devam edebilmek. Kimse kimsenin rolünü çalamaz. Herkes kendi rolünü oynayabilir ancak... Sonuçlarına da yine tek başına katlanacak...
Anlamlı şiirinizi kutluyorum Songül Yılmaz Hanım. Selam ve sevgilerimle.
Bir gün perde kapanacak açılmamak üzere... sahneden ineceksin sessiz sedasız... İşte o son ana kadar alınan her nefeste doğrunun yanında olup ışık olabilirsen ne ala..
Dünya dönmeye devam edecek... İnsanlar kendi durağında inmeye...
Kutlarım anlamlıydı şiir.
Sevgilerimle...
hayatta figuran olmamak lazım hayatın kendisi biziz tebrikler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta