Sahne Benim Yalnızlığım

Geçmişin bütün anılarını siliyorum benliğimden,

En kötüsü beyaz örtüyle kaplanmış kaldırımın kenarında,

Sokak lambasının altında, soğuk bir kış akşamında,

Seni ilk öpen şu dudaklarımı, sana sarılan ellerimi

Yakmak istiyorum bu yaşlı bedenimi...

Vakit tamam artık kırıyorum duygularımı yazan kalemimi,

Rolünü deişitiriyorum bu senaryo da senin,

Sahne yeniden yalnızlığım benim...

Yalandan birikmiş tükürügümü yutkunmuyorum,

Anlamsızlıga tahammülü kalmamışken gırtlağımın,

Son sözü var sana,

Git artık hayatımdan hemde hemen...

Toz ol üstüne çıkarılmayacak bir leke sürmeden... "İ.D.K"