Sahne Şiiri - Büke Özen

Ben ölümü bilmiyorum
Duydum, gördüm, dokundum, kokladım
Ama bilmiyorum
Tatmadım
Bildiğim tek şey
Yaşamak
Belki bir de eser miktarda
Cennetten hatırladıklarım…
Ki o da yaşamak;
Ki sonsuza dek…
Ölüm
Bir aktarma durağı
Bir geçiş tüneli
Bir bekleme odası
Bir mola salonu
Başka türlü bir yaşamayı
Ardılayan…
Bana bekleme odasını değil
Sahneyi sorun
Ben ölümü değil
Yaşamayı biliyorum
Her nefeste
Ve
Her histe…