Şahmaranlar(22) Şiiri - Yorumlar

2
‘Mıstık Paşa sarayında kasılır,
Bir ossursa en dik başlar yassılır.’

Müdür Rahmi Bey delikanlının kolundan çıktı. Caddenin sağındaki yeni durmuş otobüsten inerek kendilerine yaklaşan toz-toprak içindeki adamın elini sıktı. Sonra delikanlıya dönüp:
- Bu… Dedi. İşgüvenliği Müfettişi Muzaffer Bey. Adını taşıdığı genel müdürlüğe bağlı olarak bizim Bölge Çalışma Müdürlüğü ‘müze görev yapar. Tabii kendi branşında. Bu da, bize yeni atanan İş Müfettişi Yardımcısı Kubi. Adı Kubilay ama herkes öyle dediği için biz de öyle çağırıyoruz.
Muzaffer Bey kısa boylu, çevik, çok canayakın, esmer, iyice zayıf, gözlüklü bir adamdı. Gören, otobüsten inen bir yolcu değil de, siperlerden dönen bir savaşçı sanırdı. Başına iyice oturmuş bir sivil kasketi, yaz günü giyilmiş belden aşağı etekli, büyük cepli bir gocuğu, paçaları sıkı bir çadır pantalonu, yuvarlak iri burunlu ruzveltleri, sağ elinde çok ağır geldiği belli olan üzeri soyulmuş, toz içinde, bombeli bir çantası vardı.