8
‘Eğil dağlar eğil üstünden aşam,
Yeni talim çıktı varam alışam.’
Masasında harıl harıl çalışan şef, burundan takma billur gözlüklerinin üzerinden,karşısında duran genç kadının elindeki hasta kağıdına baktı:
- Hayrola Mine Hanım? Dedi. Hasta mısın? Gündüz çalışmasına dönmek sana hiç yaramadı. Sana şaşıyorum a kızım. Ayaklarda duracak halin yok. İzin veriyorum istemiyorsun, doktora çıkıp ilaç almakla yetiniyorsun. Yatmadan, dinlenmeden, bakılmadan geçmez ki kızım, hastalık denen meret. Kubilay ‘ın sınavı kazanamaması seni iyice tüketti. Üzülme kızım; Allah büyüktür. Dişçiye mi gidiyorsun? Soğuktandır. Buranın havası öyle bir nemli hava ki; sıvaşır insana. Adamın ne dişini kor, ne boğazını. İstersen bugün hiç gelme. Benden sana izin.
Şef, kağıdın biryerlerini paraf edip verdi. Genç kadın hiç konulmadan salonları, merdivenleri, odaları dolaştı. Tanıdıkları, onun sessiz, yıkık ve bitik durumuna üzüntüyle göz gezdirip geçtiler. Bazıları oturdukları masalarda, hayıfla baş salladılar.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
