Şahmaran Şiiri - Fırat Tan

Ey bedeni ay parçası

Gözleri şahmaran

Suskunluğu asil

Duruşu dağları yıkan kadınım

Yokluğun cehennem ateşi

Varlığı cennet vatanım

Bir ağlarım

Bin dökülür saçlarına ağıtlarım

Ey nefesi nefesimi kesen

Fırtınaları kasırgalara çeviren

Bir damla gibi yağıp

Beni bin afete iten

Sevgisi özründen büyük kadınım

Tek suçu sevmekti sen diye inleyen haykırışlarım

Kokusu baharım

Yalnızlığı kefenim olan

Değmezsin sana başka bir ten

Kırılsın benden öte belini sarmalayan o beden

Suskunluğum kaçmak değil

Düşümü düşüncesine hapis eden

Ey

Zamandan zaman dilenen kadınım

Sensiz olacaksa yarınım

Günüm kefenim olsun ellerin mezar taşım