Ben verdim vur emrini,ben saldım haşaratların üzerlerine gaz bombalarını atmaları için etrafımda sürünen sürüngenleri.Ben Şahmaran'ım.İhanetin,sevgisizliğin koruyucusu olmaktan vazgeçmiş yapay bir Şahmaran.Ölüm kussun istedim,bir böcek gibi ezilsinler istedim.İstedim ki Şah olduğum bilinsin.Korku ile ürpersin böcekler.Ama bilemedim.Onların kertenkele olduklarını.Kuyruklarıymış kopan.Her vurdurduğumda tekrar tekrar dirilip yenilenen.Şimdi üzerime sinen kan kokusu boğuyor beni.Korku denizinde elim ayağım,ölümü kokluyor duyularım.Sonum yakın.....Asyacan....
Nermin DevrimciKayıt Tarihi : 13.7.2013 12:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)