Şahlıkta Şhikasın Şiiri - Ümit Bilgin

Sen ki bu zulmün ile şahlıkta şahikasın
Hem gönlüme saldırıp hem barışmı beklersin
Tek damla su vermeyen çok pinti bir sakasın
Canımı almak için son vuruşmu beklersin

İbrahim mancılıkta korkup ta titremedi
Nemruda yalvarıpta merhamet istemedi
Can telaşına düşüp beni affet demedi
Aklın sıra sen benden yakarışmı beklersin

İçimde bir kıyamet koptu birden son anda
Nuhun gemisi bile batardı bu tufanda
Sana liman olduysam ne kötülük var bunda
Pusulamı kaybedip yön soruşmu beklersin

Farz etki ben kötüydüm tüm kabahat benimdi
Sana olan bu sevdam imanımdı dinimdi
Araya el girince iyimi oldu şimdi
Devrilip talan olan bir duruşmu beklersin

Güya gamın ikramdır zulmünse büyük ihsan
Dertte de kazanç olmaz da sen yinede öyle san
Hesabını bilmeyen müflis kalmış bezirgân
Bu işten kâr edip te tek kuruşmu beklersin

Yardan yara alıpta göster bana güleni
çaresi varsa söyle hani nerde bileni
Kul Ümit'im hazırım gönder gelsin çileni
Felekle kapıştırıp bir yarışmı beklersin