SAHLEP!
İki yedi bir araya gelince
Hava rüzgar, yeryüzünde nar Sahlep
Tehdit! Tedbirleri vurup delince
Canın kaldı tek yanına kar Sahlep
Armutlardan görmek için aştığım
Görünce bu hallerine şaştığım
Çocuk iken sokağında koştuğum
Ateşi sönmemiş daha kor Sahlep
Değirmenler öğütürken ununu
Harmanların duymayan yok ününü
Bugün ağlar bilen elbet dününü
Birde uzun yaşayana sor Sahlep
Ağaların beylerin var tarihte
Arif olan ne ararki tarifte
Yedilerin birleştiği tarihte
Sekizinci günü görmek zor Sahlep
Doğan sende ölen sende can sende
Yalnız kalmış bak sarpların yan sende
Selin sende çığda senin ensende
Şimdi yangınına kafa yor Sahlep
Hakk'tan gelir kaza bela amenna
Unutulur gibi değil zamanla
Başındaki kara kara dumanla
Yüreklerde yanıp duran kor Sahlep
Uyan dedem yattığın yerden uyan
Varsa gücün kalkıp bu hale dayan
Uğruna çok ömürleri adayan
Senin için nice ölen var Sahlep
Nazım bilir sende nasıl yaşanır
Şimdi gözlerimden yaşlar boşanır
Heves kaçtı beden gayrı üşenir
Olsan bile bundan sonra pir Sahlep..
Nazım Kara
29.07.2020
Kayıt Tarihi : 28.1.2024 04:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir içecek adı değil bir mahalle adıdır. Yanmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!