Şahlararası Şiiri - Emirhan Vardar

İki zıt gönül bakar durur birbirine.
Mesafe 16 taş 8 kare, yine de ulaşamaz sevdiğine.
Bakılınca tahtaya dikkatlice,
İkimiz de aynıyız, aşkın özüne inince.

Beyaz koyunca gönül gönül üstüne,
Mağrur olunca siyah, beyaz kalır biçare.
Aşılamaz şahlar arası mesafe.
İki taraf da mat olur, tek hamle sevmekse.

Beyaz olup dilim varsın oynasın.
Siyahlara bürünüp de sakın kaçmayasın!
Bir vezir mi vardır, kendine bakındığın?
Yoksa gelip ben olayım, şahım aşkınla taçlansın.

Siyah olup dilin varsın oynasın.
Bahanelere bürünüp de saklanmayasın.
Söyle, hangi hamle hoşuna gitmez yaptığım?
O taşları büsbütün benliğimden kovayım.

Aşılamayınca şahlar arası mesafe,
Ne yapsa zavallı şahın tacı, hangi taşa merhamet dilense?
Şah şaha divane, zıtlığa sevdalanır nafile.
Oynamasan da hiçbir şey, çıkmazdayım, gönlünün içinde bir yerde...

Ara da bul doğru hamleyi,
Siyahla beyaz nasıl yan yana gelir,
Beyaz nasıl çok sever de yenilir?
Aşk bekler çaresiz şahımın kalbinde,
Cevap arıyorsan, bir kez olsun içine gir.
Çiğne oyunun kuralını, şahını şahımın yanına getir...