Şahlar şahından mürvet istedim,
İşte bu kula himmet verdiler.
Şefaati peygamberden bekledim,
Kevser şarabını hemen verdiler.
Murat istedim pirden, dergaha vardım,
Çok günahkar bir sevgiliye kandım,
Hacı Bektaş gözünde ateşte yandım,
Kelepçeyi kola takı ettiler.
Kerbela çöllerinde Zülfikar yokmuş,
Hasan ile Hüseyin kanlara boyanmış,
Bu yola on iki imamlar baş koymuş,
Şah-ı Merdan'ı bize medet ettiler.
Oniki imamı gördüm gece hülyada,
Duamı sundum cemde, semah halayında,
Medet mürvetin tümü güzeller şahında,
Kafirlerin soyunu kazı dediler.
Yolumuz birlik yolu, adı Ali'dir,
Ali'ye şefaat veren Hazreti Muhammed'dir,
Bana cahil diyen asıl kendi cahildir,
Dön bak kendine 'edep ya hu' dediler.
Kul Emrah söz söyler arş-ı semada,
Kuran-ı Natık Murtaza elbet yanında,
Pir Sultan Abdallar ise daracağında,
Allah lafzını her daim söyle dediler.
Kayıt Tarihi : 28.8.2009 10:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!