Şahlanıyor İstanbul
Bir umuda geçit verirse,
İncileri dökülüyor sanki İstanbul’un,
Mavileri taşıyor, nehirlere karışıyor denizleri.
Oysa hikayeleri anlatılıyor, nesillere taşınıyor kahramanlıkları.
Bir umuda geçit verirse,
İçinden deniz geçen şehrimi bir telaş sarıyor,
Kiminden ömür çalıyor, kiminden düşlerini alıyor.
Uslanmıyor şehrim, bir an bile dinlenmiyor.
Hep bir devinim, hep bir değişim taşıyor omuzlarında,
Dizginlenmesi imkansız hırslar sarılıyor boynuna.
İki yakası bir araya gelmiyor şehrimin;
Çabası, maviyle yeşili dize getirmeye yetmiyor.
Yine de yetinmiyor elindekiyle şehrim.
Girdabına kapılan yürekleri içine çekerken,
Zindanına kapanan zalimlerin hayallerine kapılıveriyor şehrim.
Şaha kalkıyor İstanbul, o büyürken hayaller küçülüyor içinde.
Bugün yarına katılıyor, diz çöküyor zaman şehrimin önünde.
Gülşah ElikbankKayıt Tarihi : 18.8.2009 20:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben tam bir İstanbul aşığıyımdır. Ama tüm güzelliklerine rağmen bazen İstanbul yüreğimi yorar, küserim ona. Ta ki o eşsiz gün doğumu boğazın sularına karışana dek!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!