Şahlanışta uçtu gönlüm, içim de özlem az ...

Kulun özüne görkemi, yüce yaradan akıttı
O ne muhteşem şeydi ki, gönlümü çalışta aldı
Ruhun içine sevgiyi, itinayla o sarkıttı
İç yakıcı bakışıyla, gönlüme sızılar saldı
Şahlanıpta uçtu kalbim, içim de özlem azıttı
O şahika süzülüşün, gözüm de takılı kaldı

Varlığının gelişiyle, doğumumuz oldu adın
Güneş gibi ak pak doğdun, mis gibi yayıldı kokun
Boynumuz bükük dururken, hep bizleri sen kutsadın
Yolları sen aydınlattın, gözümüzü açtı şavkın
Akıttın bize gerçeği, kuşandım zevkle pusadın
O harkulade endamın, kalbimde de saklı kaldı

Yar için de yâr’im oldun, Hakk’ın bağına dokundu
Toprak altı zalim hali, insandan çıkarıp attın
Kahır dolu elemlere, şefkat içinde sokuldu
Küfrün hâkimiyetine, yıkışta insanlık kattın
Tüm bizlere yaptıkların, sana övgüyle okundu
O ihtişamlı duruşun, yürekte yakılı kaldı

Öyle hasretim ki sana, sorarım seni öz cana
Gözlerimden eşk hiç durmaz, kul olam ayak yoluna
Değerler bir bir dikildi, Hak hakim oldu cihana
Yolan bu can feda olsun, sar o nur topu koluna
Sen afedeceksen eğer, ölüm de ölüm hak bana
O mübarek has varlığın, atide vuslatı kaldı

(20.02.2012) AZAP…