Şahlan Gönül Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Bir çocuğun düşünde büyüyen umut gibi ol
Yada hayata yaşam taşıyan her damla su gibi
Toprağa süzül
Durma çağla gürül gürül ak
Yeşeren her bir fidanda
Güneşe göz kırp
Bahara koş memlekete kara kış gelmeden
Kurşunlar çiçek
Savaşlar barış
Dünya gül, gülistan
Kürdistan özgür olsun.

Gönül ister zulüm bitsin kin bitsin
Tüm yüreklere sevgi dolsun
Hiçbir halk yaşadığı topraklarda
Mağdur olmasın, köle kalmasın

Tohum ol toprağa düş
Hoyrat Gücük günleri geçse de ensende
Umursama yırt karanlığı
Bahar’da uyan şaha kalk
Kendi öz ceninde boylan, filizlen
Yaprak, yaprak yeşer tüm dallar şenlesin
Dünyamız gülistan
Mezopotamya Kürdistan olsun

Ey güneşin kızı
Telli duvaklı devrime nişanlı bacım
Her karış toprağında yaşayan
Ülkemin
Tüm insanlarına selâm olsun

Ey ciğerparem
Sende yana yana döne döne yan
Karanlığı yırt at
Ateşe pervane
Kereme-Aslı
Mevlana’ya Şems-î Tebriz
Kürdistan’a özgürlük meşalesi
Doğan güneşe yoldaş ol
Sar beni, beni özgürlük hatırına

Gönül ister zulüm bitsin kin bitsin
Tüm yüreklere sevgi dolsun
Hiçbir halk yaşadığı topraklarda
Mağdur olmasın, köle kalmasın

Ey canımın canı, gözümün nuru
Şahlan gönül sen de şahlan
Değirmende un, teknede hamur
Sofrada bereket bol
Tüm Anadolu’da, Kürdistan’da
İnsanlar özgür olsun.

27.09.2011
Yıldırım