İki göl var uzak uzağa
Kıyı aralarında sanki bir yarımada
Ve aralarında
Bir ağaç yeşermekte
Bu iki göl
Yeşermekte olan ağacın
Açmak istemekte olan çiçeğin gözünde
Birbirlerini kıskandırırcasına güzeldirler
Aslında bu göller sahipsiz değildirler
Ne var ki onlar ağaç ve çiçek
Kendilerine hiç sahip çıkılmadığından
Kime gönül verebileceklerini bilememektedirler
Bu asla bir suç değildir
Onlar iki arada kalmanın ezikliği içinde
Boyun bükerlerken
Günün birinde bir gün
Bir suçlu aranacak olursa
İşte o zaman ben
Sahipli sandığımız bu göllerin
Ve bu göllerin sahiplerinin
Asıl suçlular olduklarına
Şahitlik edeceğim! ...
Kayıt Tarihi : 4.10.2006 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uzun yıllar önce, yurt dışında büyüyen çocukların durumlarını düşündüğüm bir anda kalemimi alıp kağıda döktüğüm birkaç mısra.
![Ziya Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/04/sahitlik-edecegim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!