Şahitlik Şiiri - Ozan Deniz Payan

Kimdi Ozan
O bir şaklaban
Beceremediği
İntiharına
İki taraflı bir
Gerekçe arayan

Acımasızlığı kendine
Bir af dileyişti
O da 'onun şekliydi'
Evrenden
Korkan

Kaybolmuş ikizini
Aradı
Durdu
Aşkı kendineydi
Kimi zaman
Kaybolmuş ağabeyi
Öfkesiydi kendine
Oğlunun adının
Arkasına saklanan

Tüm bildiği
Hepi topu 'dört sure'
O da 'üç satır bir yaşam'
Çalınmıştı o da
Oradan buradan
Avuçlarına bulaşan
Bir trajedide
Aslında hiç yazamayacağı
Romanının anti kahramanını arayan
Ucuz. Oportünist kahraman.
Üstü kalsıncı

Otuzlu yaşlarında
Hala sikini
Fermuarına kaptıran
Zavallılığını
Zavallılığının farkında olmakla
Öteleyen kaptan

Arayıp durduğu
Belayı buluverdiğinde
Tam da hemen önünde
Sağından dolaşan
Bir kaza kurşunu
Bulamadıya onu
Bunu anlatıp durdu
Bir dakika bile
Sıkılmadan

Bir umuttu onunkisi
Tarihin bir yerinde
Bulunacağını kuran
Kuran da kurtaran da
Kanıyla karşısındaydı
Duran
Oysa

Ozan
Sakınıp
Durdu
Ozandan