Hep düşüncelerini örümcek sardı,
Hep hayallerinde tuzaklar vardı,
Hep dimağında küstahlık vardı,
Hep benliğinde kindarlık vardı,
Ruhun şahit olmaz mı?
Gözlerin hep kandaydı,
Ellerin hep candaydı,
Dillerin hep ardaydı,
Kulakların hep taandaydı,
Duyuların şahit olmaz mı?
Gerçeklere doğrular susamışken hep,
Hayallerle mazlumlar yaşamışken hep,
Namusa fenalık karışmışken hep,
Erdemle şenaat savaşmışken hep,
Sen bunlara bakıp durdun, aldırmadın hiç! ,
Zalime karşı mazlumu kaldırmadın hiç,
Zaman şahit olmaz mı?
1992 fatih istanbul
Ahmet Emin FidanKayıt Tarihi : 25.3.2014 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir mevtanın ardından
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!