Bi gün çığlıkların eksik olmadığı,
Işığın açılmadığı,
Kapının aralanmadığı oda şahit...
Tükenmez kalemle yazılıp,
Kendi elleriyle parçalanan kağıt şahit...
Yastık sıcak,ıslak gözyaşlarıyla,
Yorgan çok üşümüş bedenle şahit...
Her teli bir makasta kesilen saçlar şahit...
Her onarışta kırılan kolye,
Toz pembe yelek şahit...
Kullanilmayan boş harabe oda,
Adım attıkça bitmeyen merdiven,
Her geçişte nefes kesen lanet sokak,
Dokunmaya korkan eller şahit...
Kayıt Tarihi : 4.11.2021 15:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne ben anlatabilirm bazı zamanlarımi ne de kimse anlayabilir... Yalnızca susarak yada yalnızca gülerek kapatarak devam ediyorum... Kim bilir o çığlıkta ne var? Kim bilir ki o kağıtta ne yazılıydı? Kim bilir ne için gözyaşlarım? Kim bilir ki nasıl neden kiyabildim saçlarıma? Kim bilir ki neyin nesi o kırılan kolye? Kim bilir ki hangi kokular sinmiş toz pembe yeleğe? Kim bilir ki ne yaşandı o harabede? Kim bilir o sokak nerde nasil bir yer? Kimseler bilmez sınanmadığı acıyı... Ve her acı aynı değildir... Belki tıpkısı... "ŞAHİT" ŞIIRINE KARŞILIK YAZDIĞIM ŞIIRIM "KİM BILİR?" AYFER GENÇ SAYGILARIMLA....:)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!