Şahit Şiiri - Engin Yılmaz

ne bu şehir şahit
artık varlığına,
ne de şehirliler anımsıyor seni..
yitip gittin bak
kalabalık kaldırımlar arasında.
ve gittiğim hiç bir yerde
hiç bir değişiklik yok
gitmenden ötürü.
aksine
daha bi sevecen Ankara.
bu şehir benim şehrim.
ve, en büyük aşığı benim
bu pasaklı şehrin.
sen yan kendi derdine;
bu şehir var oldukça
bükülmez belim benim.
ne silüetin var artık
kale burçlarında,
ne de kokun kaldı
Ankara rüzgarında.